Bu hafta işle ilgili değil ama kendi hayatımla ilgili yoğun bir hafta geçirdim.Pazartesi anneme memleketten gelen misafirleri ziyaretim,Salı evimize gelen cemin kuzenini ağırlama,Çarşamba teyzemin torununun sözü,bugünde akşam cemle ramazana girmeden bir ortaköye gidelim gezelim derken dönüşte annemden efeyi aldık baya bi yorucu hafta oldu.
Bu arada efe yaz okuluna başladığında bir iki kere güzel gitti artık gitmek istemiyor salı günü annemlereben gitmiycem demiş annem ikna edememiş hatta anneme gidip gitmeyeceğime sen karar veremezsin annem babam karar verir demiş.Sanki bizi çok dinlermiş gibi beylik bir laf etmiş.
Hafta içi çoğu akşam annemlerde kalan efeyi dün akşam bize aldık sabah okula biz bırakalım istedik.
Sabah direkt sancısı varmış edasıyla ağlamaklı bir şekilde kaldı ben gitmeyeceğim dedi.Bende neden gitmek istmediğini sordum yüzme öğretmeni zor hareketler yaptırıyor dedi.Bende senin okul öğretmenine söylerim efe zor hareketler yapmasın derim dedim zar zor ikna oldu.Okuldada gözlerinin önündecemle birlikte öğretmene söyledik.Aslında sorun zor hareketlerden ziyade sudan korkmamız ve asıl okul kankilerin ve sınıfından hiç kimsenin gelmemiş olması.
Öğretmenlerini arayıp daha sonra sorduğumda efenin havuzda sadece su tabancası ile oynadığı ve herhangi bir yüzme eğitimi almamış olduğu bilgisini aldım.
Akşam ortaköyden annem aradı efe keyifsiz bir konuşabilirmisin dedi aldım telefona anne ben havuza gitmycem diye ağlamaklı bir ses.Ne yapacağımı bilemiyorum aslında sadece hergün annaanneyle evde oturmasındansa onun için bir etkinlik ve sudan korkusunu yenmesi için bir eğitim olmasını istemiştim.Annem gönderme diyor ama sırf efe gitmicem dediği için göndermemiş olursam bu şekilde korkusunu hiç yenemez hiç alışamaz büyüdükçe daha çok korkar diye düşünüyorum.Bir yandanda gitmek istemediği yere zorla gönderen biri olmak istemiyorum
Hafta içi teyzemin torununun sözüde çok güzel geçti çok eğlendik.Damadın kahvesine tuz atıldı damat onu bir güzel içti.Damat tarafından gelen teyzeler çok güzel oynadılar bayıldım.Kızımız çok heyecanlıydı
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilcanım öncelikle teyzenin torununa ömür boyu mutluluklar diliyorum..Allah tamamına erdirsin inşallah..
YanıtlaSilOğlucuğuna hem güldüm hem üzüldüm.. ben biraz babamın kızıyım o yuzden çocuğum istemezse onu üzmiyim diye kesin gönderemem diye düşünüyorum ama hem annem hem kayınvaldemden öğrendiğim kadarıylada kesinlikle gönderilmeli..Benim eşim 3 yaşındayken 3 aylık kampa yollanmış mesela hiç istemesede tıpış tıpış gitmiş:))anneminde verdiği kararlara karşı gelmeye çalışsakta istemiyorum yapmıcam gitmiycem kelimeleri anneme işlemiyordu anlıyacağın .. ama bize hep izah ederdi böyle olursa sizin için daha iyi olucak diye iyikide annem bizi zorlamış çünkü babam kızlarına hiç kıyamaz bizde her istediğimizi babamıza yaptırmaya çalışırdık kardeşimle:))
oğlucuğun için neyin iyi olucağını sen bilirsin canım eğer onun bu kursa gitmesinin ona faydalı olucagına inanıyorsan onunla konuşup ona izah ederek ikna etmeye çalış..umarım ikna olur keyifle gider canım..
canım yoruma cevap verme olayına ben daha alışamadım sanırım kusura bakma geç cevap verdiğim için.Annen ne güzel disiplinli ama izah eden bir anneymiş.Bende annen gibi olmaya çalışıyorum ama bazen bazı durumlarda kurallarımı uygulayamıyorum maalesef:(Oğlumdan geçen dışarı çıkarken babası okul çantasını içerden getirmesini söylemiş efede getirmem demiş cemde getirmen gerekiyor bak ben ayakkabılarımı giydim çıkarmıyım tekrar dediğinde sen beni zorlayamazsın demiş.Çok şaşırdık yeni nesil çok akıllı hangi insana neyi yaptırıp neyi yaptıramayacağını biliyor biz öyle değildik küçükken
Sil