1 seneyide geçen süredir evdeyim çalışmıyorum çocuklarımla birlikteyim.Yaklaşık 20 senedir çalışan ve emeklilik için sigorta günümü doldurmuş bir anne olarak hem çocuklarıma daha fazla vakit ayırmak adına ,hem kızımda doğunca kendim bakmak istediğim için, hem iş hayatı beni yeterince yorduğu yıprattığı için işten ayrıldım aramı verdim tamamen emeklimi oldum onu zaman gösterecek.
Çok fazla çelişkiler yaşadım ama doğum izininden sonra dönüp işe yaklaşık 3 ay iki çocuklu çalışan anne olmayı deneyimledim.Ama benim için çok yorucu yıpratıcı oldu.Gece 12ye kadar oturmak ne mümkün ancak yatağa kendimi zor atıyordum
Fakat yıllardır rutin çalışınca insan her ne kadar yine günlerini çocuklarla hiç oturmadan dinlenmeden evde geçirse bile ruhen boşlukta hissedebiliyor.Bazen bunalıyor bebekli olunca istediği gibi dışarı çıkamıyor kimseyle görüşemiyor.Sonrada yıllardır sabah erkenden evden çıkmaktan bıkan sen değilmiydin derya diyorum.Bazen ne kadar evde sürekli bişiler yapsada işe yaramaz hissedebiliyor.
Çalışırken hayatın daha programlı oluyor çalışmayınca hep bişiler öne çıkıyor yada ertelenebiliyor.
Mesela bloguma hep yazı yazmalıyım özledim diyorum ama bir türlü fırsat yaratamıyorum
Oysaki çalışırken daha düzenlı yazabiliyordum.
Hergün çalışırken okuyamadığım biriken tüm kitaplarımı okuyum seyredemediğim filmleri seyrediyim diyorum bugün diye kalkıp gunun sonunda yorulmus uykum gelmiş bir şekilde ancak yatağa gidebiliyorum
Ama güzel yanlarıda çok tabi çalışırken o yorucu ve işyerindeki stresli durumlar beni yıprattığı için evde sinirli olup herkese çatma potansiyelim oluyordu artık yok.
Oğlumun dersleri ve okuluyla daha yakından ilgilenebiliyorum.
Kızım 1,5 yaşında hala gece uykuları sorunlu düzene girmedi.Bazı sabahlar 3 saatlik uykuyla kalkabiliyorum ben nasıl işe giderdim diye düşünüyorum.
Bazen çalıştığım günleri işyerindeki arkadaşlarımı özlüyorum ama çocuklarımla olmak ağır basıyor
Kızım anaokuluna başlayınca çalışırım belki diyorum sonrada tam özgür rahat hareket edebileceğim gitmek istediğim kurslara giderim diyorum
Annelik tamamen çelişki ve vicdan muhasebesi işte.
Bazen çalışırken evde olan annelere özeniyorsun bazende evdeyken çalışan annelere.
İki türlüde hayat zor ama onlar için herşeye değer öyle değil mi ?
Ben de çocuklarım liseye başlayacağı sene emekli oldum, bazen boşluğa düşsem de her gün onlaın kahvaltılarını hazırlayıp öpüp koklayıp okula göndermek, gelince karşılamak beni hep mutlu etti maddi olarak ihtiyaç yoksa özellikle küçükken onlarla birlikte olmak onlara bakmak dünyanın en anlamlı en güzel işi, ötesi yok..
YanıtlaSilkesinlikle dünyanın en anlamlı güzel işi bu:)
SilBu vicdan bu çekilişki sanırım annelerde bitmeyecek bir duygu seli :) şuan calısıyorum ama aklım evde sıcacık yatagından cıkmasa cocuklarım diyorum evde olduğumda da çocuklar alışkın sabahın köründe daha dışarı çıksınlar istiyor baslıyor bende isyan kısaca çlaışmakmı iyi çalışmamakmı daha uzun yıllar tartışılabilinecek bir konu :) sevgiler
YanıtlaSilEvet ne kadar tartışsakda içimizdeki çelişkiler muhasebeler hiç bitmeyecek gibi maalesef
Siliçiniz rahat olsun en güzelini yapmışsınız ben çalışıyorum kuzum bana ben ona doyamıyorum anne cuma olsun lütfen diyor her gece yatarken çünkü zaman yetmiyor birbirimize :(
YanıtlaSilAnneliğimi doya doya yaşamak yönünden içim rahat çok şükür ama diğer yılların işe gitme alışkanlıkları:) Annelikte zaman hiö yetmiyor maalesef
SilAhh ahh içimde hep kanayan sol yanım.
YanıtlaSilprim günüme 3 yıl kaldı benimde. Bu kadar çalıştın dayan 3 yıl dolsun çıkarsın diyorum kendime. Sonra tazminatınla atölye açacaksın dayan diyorum. Hayat daha disiplinli böyle eminim ama çocuklarımdan ayrı kalmak zor, çok zorrr. Çalışan bir annenin çocuğu olduğum için biliyorum bu duyguyu ama şimdi hem işe, hem eve hem çocuklarıma hemde bloğa yetiyorsam bu çalışan anne çocuğu olduğum içindir.
kocaman kocaman sevgiler
3 Yıl kalmış 3 yıl nedirki göz açıp kapayana kadar geçer sizde istediklerinize kavuşursunuz herşey gönlünüze göre olsun.sevgiler
Sil7.5 aylık bebeğim şu an babaannesinde ben işteyim :( Çalışan anne olmak hiç güzel değil aklınız kalmasın :) 2-3 ay daha çalışıp çıkmayı planlıyorum. Hayat çok kısa ne zaman ne olur hiç belli değil ve ben hayatımın en güzel anlarını bebişimin kokusuyla geçirmek istiyorum :)
YanıtlaSilHaklısınız Bende Çalışan anneliği 7 yıl kadar tattım kötü yanlarınıda iyi yanlarınıda iyi biliyorum.Allah hepimize kolaylık versin bebişinizi bol bol koklayacağınız nice güzel yıllar dilerim
Silsevgiler
Her ikisininde zorlukları ve güzellikleri var bende bazen aynı ikilemi yaşıyorum. Ne yapalım boşver anı yaşa gitsin 😍
YanıtlaSilAynen anı yaşıyoruz şükrediyoruz Allah bugünümüzü aratmasın diyoruz.:)sevgiler
SilHer ikisininde zorlukları ve güzellikleri var bende bazen aynı ikilemi yaşıyorum. Ne yapalım boşver anı yaşa gitsin 😍
YanıtlaSilAynen anı yaşıyoruz şükrediyoruz Allah bugünümüzü aratmasın diyoruz.:)sevgiler
SilAnnelik dediğin sürekli vicdan muhasebesi demek:) İki tarafında zorluk ve güzellikleri var aslında devlet sadece kamuda değil özelde de desteklese çalışan anneleri keşke.Yalnız çalışırken hayat kesınlıkle daha planlı!
YanıtlaSilkesinlikle tamamen vicdan muhasesebesi annelik.Devlette calısmanın kolaylıkları daha cok.Calısırken planlı olmak gerekiyor dimi ama evde olunca nasıl olsa yaprız derken plan program kalmıyor ama:) sevgiler
SilÇalışan bir anneyim. İki çocuğunda da yaklaşık iki yıl ücretsiz izne ayrıldım.evde olmak güzel ama dediginiz gibi cocuklar çalışmaktan daha çok yoruyor. Heleki sizin su anda uykularınız yok gibi...ise başlamak bana iyi geldi. Çocukları ozlemek iyi geldi. Çalışmayan anneler sosyal hayatini güçlü tutmalı. yoksa hep evde, hep çocuklarla insan daha da mutsuz oluyor. Bir noktada deşarj olmak lazim.çalışınca da çok parçaya bölunuyorsunuz. Eve gelince yemek mi, temizlik mi, çocuklar mı....annelerin her türlü işi zor
YanıtlaSil