22 Temmuz 2013 Pazartesi

İki çocuk mu yoksa tek çocuk mu?

Yazıma sonradan bazı ilavelerde yaptım bu konuda ne çok söyleyeceğim şey var uzun bir yazı ama okurda bana düşüncenizi belirtirseniz çooookk memnun olurum.
Ne zamandan beri istediğim planlarımda olan kararsız kaldığım korkularımın olduğu bir konu var.2.Çocuğu istiyorum daha büyük bir aile olmalıyız ve efenin bir kardeşi olmalı tek olmamalı diyorum.Ama bir yandan Efe 6 yaşını bitirdi tam birçok şeyi halletmişken tekrar başa dönmek beni korkutuyor.

Olayın birde şöyle bir yanı var bu zamana kadar beklememin sebebi hayatımda birçok şeyi oturtup daha doğru bir zamanda karar almaktı.2.Çocuk olduğunda çalışma olayını yani 18 senelik çalışma hayatımı bitirmem yada uzun süreli bir ara vermem gerekiyor.Zaten yorgunum ve hepsini bir arada kaldıracak gücüm yok.Zaten çalışmayı çok istediğim söylenemez ayrıca emeklilik için olması gereken sigorta günümde 4 aya kadar doluyor.Birisi ilkokula başlayan ve diğeride yeni doğan bir bebek ile çalışmam çok zor görünüyor.Bunu yapabilenleri alnından öpüyorum.Çünkü bundan sonraki aşamada bana destek olabilecek yakınımda kimse olmayacak.Ancak bir dadı ayarlamam gerekiyor.Onu düşününcede Efeyi 3,5 aylıkken bırakıp gitmiştim onuda kendi istediğim gibi büyütmek ve o duyguyu yaşamak istiyorum.Ayrıca annemlerde önümüzdeki haftalarda Yalova'dan müstakil bir yazlık ev alıp hem yazın hem kışın orada yaşamayı düşünüyorlar.Kimsenin belli bir yaştan sonra planlarına müdahale etme hakkımız olamaz.Babaannemiz zaten eşimin babaannesi ve baya yaşlı olduğundan tek başına bakabilme imkanı yok.Sadece birkaç saatlik durumlarda yardımcı olabilir


Bir yandan bir kardeşim Ankarada diğer kardeşim İzmirde yaşıyor.Annem kalp krizi geçirmişti ilk aradığım kardeşlerim olmuştu onlarla bu üzüntülü süreci paylaştım.O zaman dedim iyikide kardeşlerim var onlar olmasa tek başıma bu süreci nasıl yaşardım bilmiyorum.Mutluluğunuzuda üzüntünüzüde sizi en iyi tanıyan kardeşinizle paylaşmak bambaşka bir duygu.

Bu çok önemli bir konu değil belki ama eşim ve ben gezmeyi çok seviyoruz.Efeyide bu gezme sürecine genelde dahil ederek bazen anneme bırakarak büyüttük.İkinci olunca bu çok zor bir durum olucak eve kapanıcaz.Ben kitap okumayı çok seviyorum.İki çocuklu olunca hiç kitap okuyamayacağımı düşünüyorum.Hep içimde Hiç bir şey yapamayacağım ve hiç bir şeye yetemeyeceğim duygusu var.Ayrıca çocuklarıma maddi manevi yetebilirmiyim duygusu var. 

Efeye öğleye kadar annaanne öğleden sonra babaanne akşamda ben bakıyorduk.Amacım hiç kimseye tam yüklenmeyelim yormayalım derken çocuğun gelişimini ve sizin isteklerinizi olumsuz yönde etkileyebiliyor.Ben Efeyi büyütme aşamasında çok yıprandım.Efe huysuz yaramaz bir çocuk olarak büyüdü ağlayarak birşeyleri yaptırma huyundan daha yeni yeni kurtuldum diyebilirim.Çocukları çok seviyorum.Fakat geçen gün annemde bebekli misafirler vardı.İlki 5 yaşında ikincisi 1,5 yaşında çocukları vardı 1,5 yaşında olan hiç durmuyor sürekli mızırdanıyor etraftaki herşeyi eline almak istiyor efe ile oynayan abisinin yanına gitmek istiyor ama onlarada tabi bilinçsizce karıştığı için onlarda bunu istemiyorlardı.Gözüm onları görünce daha korktu hatta misafirimiz derya sen şimdi otur ben senide görücem dedikçe ben dahada korktum.Tekrar uykusuzluklar, erken kalkmaları kaldırabilirmiyim acaba diyorum.


Ayrıca en başta Allahım hayırlı ve sağlıklı bir evlat versin tabi bir kız evladımın olması en büyük isteğim.İki erkek kardeşim var ve benimde oğlum olunca ailede genel olarak kız çocuğuna bir özlem var.%50'de olsa kız çocuk ihtimali var.Kardeşimde tüp bebek yöntemi ile çocuk sahibi olmaya çalışıyorlar.3-4 kere tüp bebek işlemi yapıldı maalesef olmadı.Onun bir evladının olmasını çok istiyoruz.Allahım tüm isteyenlere hayırlı sağlıklı evlat versin.Ben ikinci bebeği yaparak onlar bu kadar uğraşırken sahip olamazken onlara ayıp etmiş olmazmıyım diyede bazen düşünüyorum. 


Yaşım 36 olunca sabır olayı dahada azalmış oluyor ama hamilelik içinde riskli yaşlara girmiş bulunmaktayım.Artık ya karar vermeli yada tamamen bu düşünceleri aklımdan çıkarmalıyım.İki çocuklu aileler çok hoşuma gidiyor bizde 3 kardeşiz.Evde birden iki çocukla çok bunalırmıyım birisinin dersi diğerinin çok ilgi alakaya ihtiyacı olması düşünceleri kafamda dolanıp duruyor.Bazen ikisinede tam yetebilirmiyim efeye haksızlık edermiyim diye düşünüyorum.Efe biraz bencil bir çocuk kıskançlıklar yapabilir ve ilginin bu zamana kadar hep kendinde(tek torun)olması sebebiyle kardeşinlede ilgilenilmesi onun psikolojisini bozarmı.Delimisin sen kafayımı yedin ikinci çocuk yapılırmı diyen arkadaşlarımda var.İlkinde çok yıprandıkları için böyle düşünüyorlar.
Hepsi hepsi kararsızlıklarım.Umarım doğru bir karar veririm.

37 yorum:

  1. Tek çocuk isteyerek çocuğunuza haksızlık etmiş olursunuz ama diğer yandan yardımcı olacak kimseniz yoksa da size hayat eziyet oluyor... Yaş da önemli bir faktör tabi Şu an yeni doğum yapmış biri olarak yardımcı olacak kimseler yoksa etrafınızda hem siz hem eşiniz hem ilgilenemediğiniz diğer çocuklar yıpranıyor bence Ama sizin aileniz varmış yardımcı olan
    Oğlunuza ilerde ona her konuda konuşup destek olacak bir kardeş lazım bence
    Ne demişler kardeş kardeşi uçurumdan atmış inmiş aşağı tutmuş Yani ne olursa olsun kardeş eninde sonunda kardeşinin yanında oluyor...
    Sevgiyle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yeni doğum yapmış ve iki çocuklu tecrübeli bir anne bunları söylüyor ne güzel.En son yazdığınız uçurumdan atma durumu doğrudur bence kardeşlik duygusu kızsanda küssende hiç geçmeyen değişmeyen bir duygu kesinlikle.
      Teşekkür ederim güzel yorumunuz içinde.Allah sizin bebeğinizide analı babalı büyütsün.
      sevgiler

      Sil
  2. Öyle güzel anlatmışınız ki şuaralar sürekli bunu düşünmekteyin yani karar vermeli ben de de yaş 35 ben şunu düşünmekteyim Ege'ye haksızlık mı yapıyorum onu yalnız bırakmakla diye derin derin düşünmekteyim.Hakkımızda hayırlısı olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ooo benim gibi bir arkadaşım daha var aynen bende bazen haksızlıkmı yapıyorum kardeşi olmalı bazende yok ya illa kardeşimi olması lazım diyorum ama ilki daha ağır basıyor sanırım.Çok iyi düşünüp karar vermek lazım.
      Teşekkürler yorumunuz için
      sevgiler

      Sil
  3. Bir kardeşin kesinlikle olması gerektiğini düşünenlerdenim. Ama 2 çocuklu olmak çok zor. Bazen hiç bir şeye yetişemediğimi düşünüyorum. Bazen de iyi ki oldular. Bir de aralarında 3 yaş var. Biri 4 yaşına girdi biri 5 aylık iki kız :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Emel teşekkür ederim Güzel yorumun için.İşte o ilk cümle iki çocuklu olmak çok zor benimde kafamdaki soru.İnsan ikilemde kalıyor dimi.Allah onalra sağlıklı ömürler versin.Seninkilerin arasındaki yaş farkı daha azmış böylesi ilk başta zor ama büyüdüklerinde birden rahatlayacaksın inşallah
      sevgiler.

      Sil
    2. Ben de öyle düşünüyorum.:)
      İki çocuklu olmak ne demek diye bir yazım var... http://www.hanhildem.blogspot.com/2013/05/iki-cocuklu-olmak-ne-demek.html

      Sil
    3. Canım bende zaten yorum yapmışım o yazıyı okuyunca karar vermişim hatta sonra yine korkmuşum sanırım:)
      sevgiler

      Sil
  4. ben 3 kardeşim, evliyim henüz çocuğum yok, eşim ise tek çocuk ve ne zaman ben kardeşlerimle bir araya gelsem ne konuştuğumuzu anlamadığı için kendini dışlanmış hissettiğini söylüyor! en ufak başım sıkıştığında aradığım tek insanlar annem ve babamdan önce kardeşlerimdir! onlarsız bir hayat düşünemiyorum.. abimle 9 ablamla aramda tam 5 yaş var ve nasıl güzel anlaştığımızı anlatamam! :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Shewgy ne güzel anlatmışsın kardeşlik duygusunu.Tek çocuk olan ve kardeşi olan insanın arasındaki bariz büyük farkı.Gerçi böyle olmayıp tam tersi olan örneklerde var. Ama senin anlattığın daha çok rastladıklarımızdan.
      sevgiler

      Sil
  5. Bütün buların hepsini düşündükçe içinden çıkılmaz bir hal alıyor zamanla.En doğru kararı vermek size kalmış bişey bence tek çocuk ikinciden hatta üçüncüden daha da zor.Kalabalıkta büyüyen çocuk daha sıcak kanlı ve paylaşımcı oluyor.Yaş konusuna da katılmıyorum ben 37 yaşındayken 5.yi doğurdum,dr larım doğuramzsın risk olur demişlerdi tam aksine hamilelikten doğuma en rahat ettiğim zamanlardı diyebilirim,küçük aksilikler dışında.o da her hamilelikte vardır zaten dimi.Bence çocuğunuza haksızlık etmeyin kendi canından bir kardeş onun en doğal hakkı,iş kariyeriniz bekleyebilir bence :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. 37 yaşındayken 5.yimi doğurdunuz bravo gerçekten.5tane çocuğunuz var size çok şey sormam lazım benim ve mutlu annesiniz birde.Hamilelikte rahat geçirdiniz ne güzel maaşallah.Siz bana çok güzel moral oldunuz.Kariyerim zaten yok öyle bir sorun yok yani.
      Sevgiler

      Sil
  6. Karar sizin, çünkü, sorumluluklar sizin. Gerçekten istiyorsanız hiçbir şey size engel olamaz. Önemli olan ikinci bir bebeği gerçekten istiyor musunuz? Onu kucağınızda hayal ediyor musunuz? Kokusu burnunuza geliyor mu? Ağabey'e kardeş yapmak için değil, aileye yeni bir fert, ikinci bir evlat istiyor musunuz. Belki kız olur. İleriki hayatınızda en büyük dayanağınız olacaktır. Hep böyle genç kalmayacaksınız. Kararınızın hakkınızda hayırlı olmasını dilerim. Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için.Bazen kucağımda hayal ediyorum çok güzel bir hayal bazen kokusu geliyor çok güzel.İkinci bir evlat istiyorum Hatta kız ihtimali bile benim için büyük bir sebep.Fakat işte korkularım sorumluluklar ve ilkinde yaşadığım sorunları yine yaşarsam kaldırabilirmiyim soruları kafamda olanlar.İnşallah en yakın zamanda netleştiririm ama olmalı kısmı ağır basıyor zaten.
      sevgiler

      Sil
  7. bence ikinci çocuk asla ,birinci çocuğa kardeş olsun,yardımcı olsun diyerek istenmemeli,kimseye doğmadan görev biçilmemeli,asıl haksızlık budur çünkü...
    önemli olan onu gerçekten istemek,var olmasını istemek,sevgisini istemek
    belki ileride kimseye destek falan olma kaygısı taşımayan birisi olur,çeker gider,kafasına göre yaşayan birisi olur,o zaman ne olur?sevmez mi insan o zaman çocuğunu?
    içinizden geliyorsa,onun size değil,sizin ona destek olacağınıza eminseniz düşünülmeli bence ikinci çocuk

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim güzel yorumun için.Yardımcı olacağına dair pek ümidim yok ona öyle bir sorumluluk yükleyemem dediğiniz gibi.Onu gerçekten istiyorum ama korkuyorum.Umarım öyle bir sorunlar yaşamam ama yaşarsamda yine severim çocuğumu tabi.Şimdiki çocuklardan ve nesilden kendine destek beklemek hata biz yaşadığımız müddetçe onlara destek olmalıyız zaten
      sevgiler

      Sil
  8. bizde de farklı bir kafa karışıklığı mevcut çocuk yapsak mı?yapmasak mı?belli bir yaşa kadar harıl harıl ders çalışmak ve bir meslek edinme çabasından en güzel yaşlarda hayatı kaçırmış oluyorsunuz sonra da yakalama çabası daha biz hayatın tadını çıkaramadan çocuk olsa daha da bunalır hayat enerjimizi hep kaybedermiyiz acaba diye düşünmeden edemiyoruz.çocuk zor iş çünkü masrafları,bakımı,hayat boyu sorumluluğu kendi çocuğun öyle olmaz diyorlar ama çalıştığım iş dolayısıyla örneklerini çok görüyorum yaaa aileleri tarafından anlaşılmadığını söyleyen çocuklar ya da artık 15-16 yaşına gelmiş çocuğundan bıkmış anne babalar.kardeş meselesine gelince illa hayatında dayanak olsun diye kardeş olması gerektiğine düşünmüyorum ben kendi adıma çünkü bazen öz kardeşinizin nasıl canınızı acıttığınıza şahit olabiliyorsunuz ya da şöyle diyelim hayatına iyi dostlar katmayı öğrenirse çocuğunuz öz kardeşinden daha da kardeş gibi hissettiği arkadaşlar çıkabiliyor insanın karşısına:)
    senin kardeşine gelince umarım isteyen herkese sağlıklı bebekler nasip eder allah ama bence ikisini birbiriyle karıştırma kendine haksızlık etme.eğer fiziksel ve psikolojik olarak çocuk bakmaya gücün yoksa illa da çocuk olsa eskilerin nasıl olsa büyür mantığıyla (sen öyle düşünüyorsun demiyorum yanlış anlama)davranmak çok yanlış sonrasında ziyan olmuş çocuklar yıpranmış anne babalar geliyor karşımıza.iyi tarafları da var kötü tarafları da belki benim çocuğum olmadığından bimiyorum ama çok iyi anlıyorum zaten başlı başına ev yükü zor bir de çocuk olursa ne yaparım düşüncesi korkutuyor.eğer bir çocuğa daha bakabilmekle ilgili o gücü kendinde buluyorsan neden olmasın.umarım senin için hayırlısı ne ise ona karar verirsin.allah hayırlısını versin:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim çok güzel ifade etmişsin ne güzel yazmışsın çok haklısın ben istiyorum sadece bazen evet tamam diyor bazen acaba diyorum ama evet tamam kısmı daha ağır basıyor sanırım.Çok haklısın yazdıklarında.Bende sana şöyle bir tavsiyede bulunabilirim 2 için birşey diyemem çünkü kendimde kararsızım:)fakat bence mutlaka bir çocuk yap.Yapmayan veya geç karar veren arkadaşlarım veya tanıdıklarımdan hepsi keşke önce yapsaydım diyorlar iyikide yapmamışıma pek rastlamadım:)Ne diyeyim Allah gönlümüze göre versin:)
      sevgiler

      Sil
  9. benim kızım ilkokul 1 e başlarken oğlum doğdu.1. nin aksine 2. si daha huylu oldu. Ama bende çalıştığım için bakım işi zordu ama gerçekten istiyorsan başka şeyleri düşünme inin bi şekilde büyüyor, sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim meri düşüncelerini paylaştığın ve kendinden böyle güzel bir örnek verdiğin için.Evet onu çok duyuyorum ikinciler daha sorunsuz büyüyorlar daha kolay büyütülüyor diye.Buda bir ümit umarım olursa öyle olur.
      sevgiler

      Sil
  10. Merhaba, ben anne değilim o yüzden sizin doğurma isteğinize sadece kafanız bu kadar karışıkken beklemenizi tavsiye etmek istiyorum. Ama ben bir tek çocuk olarak zamanında bunu yazmıştım, http://piainmydreams.blogspot.com/2012/10/fark-ettim-de.html bence tek çocuk olmak büyüyünce çok zor. İnsanın bir kardeşi olmasından yanayım. Allah hayırlısını versin inşallah...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısın çok teşekkür ederim güzel yorumun ve tek çocukla ilgili yazını paylaştığın için.hemen okumak istiyorum yazını
      sevgiler

      Sil
  11. ikiz bebek annesi olarak değil kendimden 6yaş küçük erkek kardeşi olan bir abla olarak kesinlikle Efe için kardeş şart diyenlerdenim ben!

    Erkek kardeşimin,ben ilkokuldayken defterlerimi yırttığı,çantamı dağıttığı,kafama demir arabaları fırlattığı günleri unutalı çok ama çok oldu :)

    Erkek kardeşim bugün 28yaşında arkamda dimdik durduğunu adım kadar iyi bildiğim ,elimi ne zmn uzatsam sıkı sıkı tutacak bir delikanlı!Anne baba yaşlanırken hayatta senden bir parçanın varolduğunu bilmek bile bence çok büyük bir güven veriyor insana ...sanırım ne demek istediğimi kısaca ifade ederek anlatabilmişimdir.Tabiki herşeyin hayırlısı ...Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Duygu çok teşekkür ederim gerçekten düşüncelerini paylaştığın için.İkiz bebek annesi olmakda zor bir durum değilmi?İlkokuldayken defterlerinimi yırttı kafana demir arabalarımı fırlattı off.tabiki unutulur ya:)elimi ne zaman uzatsam sıkı sıkı tutacak biri cümlesi ile çok güzel anlatmışsın.Çok iyi ifade etmişsin.

      Sevgiler

      Sil
  12. Merhabalar bloğuma ziyaretinizi görünce bende hemen iade-i ziyaret yapmak istedim ve yazınızı okudum. Bende düşüncelerimi paylaşayım sizinle. İki çocuklu olmak beni de hep korkutmuştu. Hatta kızım 6 yaşına gelene kadar hiç 2. bir çocuk düşünmemiştim. Ama kızım okula başlayıp etrafındaki arkadaşlarının kardeşlerini gördükçe bize başladı ''lütfen bir daha evlenin belki yine bebeğiniz olur o da benim kardeşim olur demeye ''çocuk aklıyla bizi hem güldürdü hemde düşündürdü. İşte o zaman karar verdim Onu yalnız bırakmamaya ve 2. çocuğu düşünmeye. Şimdi kızım 9 oğlum 2,5 yaşında. Ve iyi ki olmuş diyorum. İnanın 2. çocuk daha kolay büyüyüyor. Çünkü evde anne babası olduğu gibi ona yardımcı olabilecek bir de ablası ya da abisi olacak. Şahsen benim kızım kardeşini çok güzel koruyor onunla ilgileniyor. Sadece bebeklik dönemi işte ilk doğduğu zamanlar 2 yaşa kadar bir süre biraz eve kapanıyorsunuz. Ama sonrası inanın çok güzel . Ayrıca tam bir aile olduğunuzu hissediyorsunuz. Bence düşünün derim. :) Sevgiler..

    YanıtlaSil
  13. Çok teşekkür ederim zeynep.durumumuz benzer olduğu için aydınlatıcı ve yön gösterici bir yorum olmuş.
    Lütfen bir daha evlenin belki yine bebeğiniz olur lafına bayıldım kızınızın:)2.çocuk kolay büyütülüyor diye herkes söylüyor haklısın helede senin gibi tecrübeli anneler söyleyince dahada seviniyorum.Tam bir aile olduğunu hissetmek evet güzeldir gerçekten:)

    YanıtlaSil
  14. Ben tek çocukta kaldım, ikinciye cesaret edemedim. Hamileliğim de sıkıntılı geçtiğinden korktum açıkçası. Ama rahat bir hamilelik geçirseydim 2. çocuğu mutlaka doğururdum. Yİne de karar sizin.
    Annelik zor ama çok güzel bir duygu,çocuğun gelecekte kardeşi de olmalı, sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim yorumun için.Ben evet rahat hamilelik geçirdim çok şükür bir sorun olmadı ben büyütürken sıkıntı çektim daha çok.
      Cesaret işte kilit kelime benim içinde:)
      sevgiler

      Sil
  15. ben de çok ama çok kararsızım...
    ne güzel ifade etmişsiniz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım sendemi bendensin.Umarım doğru ve en hayırlı kararı veririz
      sevgiler

      Sil
  16. Bence iki tane çocuk olmalı.Destek bulabileceği bir kardeşinin olması çok önemli.Ben iki çocuktan yanayım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bencede olmalı ama işte kararsızlıklarım ve cesaretim işte:)
      sevgiler

      Sil
  17. Bloğunu takibe aldım canım bana da beklerim.İstanbuldaki farklı mekan ve lezzetlerle ilgili paylaşım yapıyorum.Sevgiler..

    YanıtlaSil
  18. cevapların içinde kayboldum bir yandan size ne yazabilirim diye düşünürken bir yandan kendi içimdeki sorulara cevap arıyorum 32 yaşındayım ve 3 yaşında bir oğlum var sürekli sıkıldığını söylüyor çünkü evde benden başka akşamları işten gelen bir babası var cevapların içinde bir cevabı çok beğendim tek çocuk 2 den 3 den daha zor kalabalık ailede büyüyen çocukların gelişimleri daha iyi oluyor benimde 5 dk bile bırakabileceğim kimsem yok bu yüzden çalışma hayatım olmadı evde birşeyler satarak para kazanmaya çalıştım ama onunda bazı zor yanları oldu sözün kısası aynı korkuları yaşıyorum 2. çocuk için ama ege de haksızlık yapıp kardeş sevgisinden mahrum kalmasını istemiyorum hakkımızda hayırlısı olsun

    YanıtlaSil
  19. canımmm eşim ve tek çocuk olan kuzenlerim var..onların hiçbirinde tek çocuk olmanın sıkıntıları ne gördüm nede duydum ama tabiki insanın birkardeşinin olması gibisi yok..ama unutmaki sende önemlisin burcuyla benim aramdada 6 yaş var tam benim okul için ilgiye ihtiyacım oldupu dönemde kardeşim oldu ve annem ozamanlar çok zorlandığını ama iyikide bizleri doğurduğunu hatta acaba bir üçüncüyüde yapsamıydım diye söyler hep..o sıkıntılı günler geçicek canım 1-2 yıl belki biraz zorlanırsın ama sonra unutulup geçicek ..ben senin 2.yi istediğini biliyorum kalbinin sesini dinle canım..ayrıca kardeşinede neden ayıp etmiş olasın canım..böyle düşünmemelisin bu olay Allahın takdiri canım elbette onlarında bebeği olucaktır ama zamanı vardır böyle düşünme..ayy seni özledim görüşemedikte hiç bayramdan sonra sen tatile git gel ilk fırsatta buluşalım..

    YanıtlaSil

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...