Bu sünnet daveti sebebiyle görüşemediğim birçok arkadaşımı aradım hem davet ediyim hem seslerini duyuyum istedim.Çok şaşırdığım üzüldüğüm haberler aldım .Ben kötü hayırsız vefasız bir arkadaşım.Efe doğduktan sonra ben yavaş yavaş arkadaşlarımdan koptum.Görüşemedikçe iyice koptum.İki arkadaşım eşlerinden boşanmış. Bir arkadaşımda ikinci çocuk varmı diye sorduğumda o soruyu hiç sorma ölümlerden döndüm dedi.Yüzyüze görüştüğümüzde anlatırım dedi.Çok üzüldüm ve o günlerinde yanında olamadığım destek olamadığım içinde üzüldüm.
Boşanan arkadaşlarımdan biri çok fedakar hatta kocası çalışmadığı halde evi yıllarca geçindiren evin ve iki kızının tüm maddi manevi yükünü taşıyan bir insandı.Eşide ben işyerimizin gezisi sırasında tandığım gayet efendi bir insandı.Gezi sırsında dönerken otobüste sürekli elinde kitap dua okuyordu.Deriz ya dini bütün insandan zarar gelmez.Adam facebooktan bir kadınla tanışmış Hollandaya gitmiş onunla evlenmiş.Bana bunu diğer arkadaşım anlattı ama arkadaşımlada konuştum soramadım.Çok şaşırdım çok üzüldüm.İki tane çocuğu var adam nafakada vermiyormuş.Kızın biriside Liseye gidiyor.
Arkadaşım için bu kafar fedakarlığın üstüne ne kadar büyük bir hayal kırıklığı ne kadar büyük bir ihanet.Erkeklere hiç güvenilmeyecekmi.Hiç yapmaz dediğimiz insanlar bunu yapıyor
Diğer arkadaşım tamam mutlu değildi evliliklerinde sorunları vardı hep anlatıyordu ama senin bilmediğin bir sürü olaylar daha oldu ayrıldık artık dedi ama çocuk olunca ve ben bir yuva dağılınca çok üzülüyor etkileniyorum
Ben bu arkadaşlarımı davet için aradım ama her arkadaşımı aradıkça üzüldüm ve şoka girdim
Şu düğün bitsin ondan sonra arkadaşlarımla daha sık görüşeceğim ve onların yanında olacağım inşallah.
hayatta her şey bizler için. malesef oluyor bunlar. evlenince kopuyoruz. sonra bi bakıyoruz herşey ne kadar değişmiş. Allah yardımcısı olsun arkadaşlarının cnm. sevgiler...
YanıtlaSilAmin canım sağol.Gerçekten Selma her şey ne kadar değişiyor dimi.
Silsevgiler
Cok zor, arkadaslarin adina ben de uzuldum ama hayat boyle iste.nerden ne gelecegini bilemiyorsun.
YanıtlaSilAynen canım dediğin gibi hayat böyle:(
Silsevgiler
Evlilik zor,arkadaşlarından kopman çok da anormal bir durum değil;ama zamanla eskisi gibi olamasa da belki ara sıra görüşürsün.Sünnetine odaklanmanı ve tadını çıkarmanı isterim,sonrasında eni konu arkadaşlarının sıkıntısına dost olabilirsin:)
YanıtlaSilDoğru söylüyorsun tuba haklısın artık sünnetten sonra ara sırada olsa görüşücez
Silteşekkütrler sevgiler
Evlilik de zor, evlilik olunca artık herkes kendi hayatına bakıyor, illa ki kopmalar oluyor,..
YanıtlaSilDimi ilknur illaki kopmalar oluyor en azından kendimi sadece suçlamayayım.
Silteşekkürler sevgiler
Canım gerçekten insan evlendikten sonra bazı arkadaşlarıyla çok sık görüşemiyor aslında hata yapıyoruz bağları kopartmamak gerek,canım düğünü nü hayırlısıyla atlat inşallah arkadaşlarınla görüşüp derleşirsin gerçekten kötü şeyler yaşamışlar Allah kimseye yaşatmasın canım öpüyorum.
YanıtlaSilCanım sağol ben birtek böyleym düşünüordum bu doğal bir durum sanırım.ama bundan sonra toparlamak lazım inşallah düğünü atlatayımda dediğin gibi.
Silsevgiler
İşin garibi evlendikten sonra eviler evlilerle, bekarlar bekarlarla gibi bi durum ortaya çıkıyor. Benim kaç arkadaşım düğünden sonra görüşmeyi kestiler benle. Sanki artık çıkamazmışım gibi düşündüler ne saçma. Bende hep sonradan öğreniyorum şimdi onların sıkıntılarını :(
YanıtlaSilCanım arkadaşlarının yaptığıda dediğin gibi saçma olmuş.Evlenince biraz değişiklik oluyor ama çocuk olunca düzen tamamen değişiyor vakit azalıyor.
SilNeyse sende öğrendiğine göre sıkıntılar artık görüşmemek için sebep kalmamış:)
bende düğünden sonra artık canım
sevgiler
Derya Hanım, ne yazık ki hayat böyle mi oldu, biraz daha çok mu çaba göstermeliyiz bu konuları hep soruyorum kendime.. Çünkü böyle olmamalı gibi geliyor, elimizden geldiğince onlar aramamasa da bizler aramaya çalışmalıyız. İnanır mısınız çoğu kez en yakın arkadaşlarımı hep ben ararım, aradan yıllar geçti hep derler "YİNE SEN" aradın diye. Olsun ne yapalım diyeceğiz sanırım. Bir de sanırım çocuk doğduktan sora bazı şeyler çok değişiyor, ben henüz anne değilim ama hep duyduğum birşey. O nedenle direk kendinizi suçlamayınız. Hayat kavgası mı derler neyse artık, işte ne yazık ki böyle oluyor. Ama böyle devam etmesi en kötüsü, benim pekçok arkadaşım var çocuk doğmuş liseye gelecak halen yalnızca ona adapte. Sonra emeklilik vakti gelip, apartmandakilere dönüp "Eee komşular nasılsınız bakalım, ben çalışıyordum, çocuk büyüttüm hiçbirinizle ilgilenemedim, nihayet canım sıkıldı, hadi biraz sohbet edelim" olmuyor, yani ayıp oluyor, o nedenle ben insanların birbirlerine bir parça daha zaman ayırmasını istiyor ve diliyorum. Tamam yine görüşülemeyebilir ama birşeyler yapmak gerek. Sevgiler.
YanıtlaSil